مفهوم باور می تواند کمی لغزنده با توجه به این است که یک مفهوم کلی با ریشه های عمیق در فلسفه است. برخی نویسندگان ادعا می کنند که باور به اصطلاح می تواند یک ساختار یا حتی یک اصطلاح چتر برای بسیاری از پدیده های آموزشی دیگر باشد.برخی از نویسندگان سعی کرده اند مفهوم را با ایجاد تفاوت هایشان با مفاهیم مشابه، روشن کنند که باورها بسیار متفاوت از دانش هستند، چرا که دومین منبع نهایی حقیقت و نظریه های عینی است، در حالی که اولیات پایه ای برای اهداف عمل است. نظریه از منطق و منطق برای ایجاد اظهارات واقعیت استفاده می کند، در حالی که عقاید مبتنی بر اطلاعات است که می تواند واقعی باشد یا نه . به این ترتیب، ما در مورد چیزهایی که درک می کنیم و در مورد چیزهایی که ما نداریم، باور داریم.

باورها بسیار متفاوت از دانش هستند، زیرا باورها عاطفی، تجربی و غیر منطقی هستند. باورها می توانند به وضعیت فعلی زمینه ای که در آن ایجاد شده است یا زمینه ایده آل که در آن افراد تمایل دارند، مرتبط باشد. باور ها لازم نیست که به صورت یکسان در نظر گرفته شوند، زیرا می توانند توسط گروهی از افراد به اشتراک گذاشته شوند و یا بسیار ذهنی باشند. به همین ترتیب در مقایسه با ایده ها واضح است که ما ایده هایی داریم، اما ما اعتقادمان هستیم، ما در آنها زندگی می کنیم؛ زیرا آنها حس واقعی به واقعیت قاطع ما می دهند.

دانلودپاورپوینت  در ادامه مطلب

تفاوت بین دانش و باورها :

 این تفاوت از رابطه دانش با حقایق است، در حالی که اعتقادات بیشتر مربوط به قضاوت شخصی و ارزیابی است. در این معنی، روشن است که دانش مبتنی بر استفاده از منطق و منطق است؛ می توان ثابت کرد که اشتباه است و بنابراین تغییر در آن است. اعتقادات، از سوی دیگر، به شدت به تجربیات و معنا و مفهومی که مردم از آنها برای تصمیم گیری در حوادث آینده می گیرند، بستگی دارد. به این ترتیب، باورها تمایل دارند در زمان با ثبات و مقاومت بیشتری نسبت به تغییر داشته باشند.در زمینه آموزش و پرورش، این تفاوت مهم می شود، زیرا روش بهتر برای درک آنچه در مدارس اتفاق می افتد، با تحلیل نظریه ها، اما باورها نیست .مطالعات اخیر در مورد این موضوع ادعا می کنند که باورها نه تنها به ابعاد شناختی افراد تعلق دارد، بلکه آنها را از ابعاد اجتماعی خود نیز می سنجند این بدان معنی است که اگر تعامل در نظر گرفته شود، اعتقادات میتواند تغییر کند. این البته نیازمند روشی تحقیقاتی است که می تواند شواهدی از چنین تعامل و تأثیر آن بر باورها را نشان دهد.

به طور خلاصه، می توانیم تأکید کنیم که باورها، قضاوت های شخصی هستند که می توانند در مورد واقعیت ما منطقی یا غیر منطقی باشند. باورها نه تنها واقعیت را حس می کنند، بلکه اقدامات ما را هدایت می کنند. توسعه این قضاوت بستگی به تعامل افراد در یک زمینه دارد. بنابراین باورها می توانند تاثیرات قدرتمندی بر روی اعمال و گفتمان در هر زمینه ای داشته باشند.